Hardwerkende zus

Trots op mn zus :-)
5 dagen per week zelfstandig naar haar werk, onderweg iedereen goedemorgen wensend en op het werk een harde werker en vrolijke noot.
Koopavonden en zaterdagen? "Tuurlijk, gezellig toch!".
Na vakantie weer aan de bak? "Ik vind het niet erg hoor, je kunt niet altijd vakantie hebben"

En dan hoor je in de volksmond geluiden als "lieve mensen hoor, die mongooltjes, maar ze kosten de maatschappij veel geld".
Wat ik dan denk als ik dat hoor?
Vrij beperkt verstandelijk vermogen als je zo praat. Over verstandelijke beperking gesproken.. ;-) Maar dat ter zijde.

Soms neem ik de moeite om uit te leggen dat niet iedereen met een verstandelijke beperking een mongool is en dat mijn zusje het zelf liever omschrijft als "Down Syndroom". Schrikken ze vaak van. Ja mensen, je doet uitspraak over iemands zus, oom, nichtje of buurman..
Zonder verwijtende toon (mensen weten vaak niet beter) vertel ik dan het volgende. Geldt overigens ook voor situaties waarbij mensen reageren met "oh wat erg voor je" als ik noem dat mijn zusje Down Syndroom heeft, of mensen bezorgd (of met -mislukt- verborgen afkeer) vragen "ze moet zeker bij alles geholpen worden hè, moeilijk hoor voor je ouders"

Merlin werkt al bijna 10jaar fulltime en krijgt hier een schamele uitkering voor. Ik ben heel dankbaar dat wij in een verzorgingsstaat leven en haar zul je nooit horen klagen ("als je een leuke sjaal voor jezelf tegen komt mag je dat heus wel eens kopen hoor" -ze koopt alleen cadeautjes voor een ander- "nee hoor, ik heb genoeg sjaals" zegt ze dan) maar laat ik het zo zeggen: mijn 'gehandicapte' zus werkt hard, meldt zich bij griep nog niet ziek, schroomt niet om een tandje bij te zetten bij drukte en hoor je nooit klagen. Daar kunnen veel mensen zonder een beperking een voorbeeld aan nemen.
Verder woont ze zelfstandig en redt ze zich heel goed, ze krijgt op beperkte momenten ondersteuning van begeleiding. Mijn moeder strijkt voor haar, maar lapt mijn ramen ook, om maar een voorbeeld te noemen. Ze zit op voetbal en dansen, volgt 1x in de week avondschool om haar koken, schrijven of rekenen op peil te houden en als je haar belt is ze vaak druk omdat ze of op visite gaat of visite heeft. Ze betaalt voor wonen, begeleiding en voor boodschappen, kleding en vakantie spaart ze voor. U hoort, ze heeft eigenlijk een heel normaal leven, zoals jij en ik. Ze heeft een hart van goud, staat voor iedereen klaar, heeft geen schulden, is niet verslaafd, deelt zelfs haar laatste lievelingssnoepje nog uit, wil haar kleren opsturen naar mensen waarvan het huis verbrand is of eten naar kinderen in Afrika, en ik durf eigenlijk wel te zeggen dat ze meer naar de waarden van welk geloof dan ook leeft dan u of ik. Ze is het beste medicijn en de grootste zon in het leven van mijn ouders en van mij en inspireert veel mensen iets positiever te zijn, met respect met elkaar om te gaan en te leven en laten leven. Als iedereen zoals Merlin zou zijn, zouden er geen oorlogen zijn en bestond er geen arm of rijk.

Neem niet altijd de moeite hoor.
Dan denk ik "1 oor in 1 oor uit".
"Laat maar kletsen" zou Merlin zeggen.
Energie steken in dingen die het waard zijn, Lyck, zeg ik mezelf dan.
Van dat lieve mongooltje geleerd.
Van mijn fantastische kanjer van een zus, welteverstaan.