Spaanse warmte
Spaanse mensen zijn opvallend hartelijk tegen Merlin. Ze krijgt geregeld een 'beso' in woorden, een handkusje of gebaar.
Een hand op haar schouder van het personeel of net even wat extra aandacht voor senorita Merlin.
Nou snap ik dat wel, ze groet iedereen, straalt het grootste deel van de tijd van oor tot oor, zegt tegen de taxichauffeur, supermarkt medewerker, bediende van het hotel en schoonmaakster standaard 'hola' en 'thank you very much'..
Heb het altijd al enorm gewaardeerd dat mijn ouders ons dat mee hebben gegeven (mensen gedag zeggen, beleefd en vriendelijk zijn, iedereen is gelijk etc) maar het is zo mooi om daar de uitwerking zo duidelijk van te zien in Merlin's interactie.
Ik weet niet wat maakt dat Merlin hier liefdevoller wordt benaderd dan bijvoorbeeld bij ons in Nederland of door de Duitsers hier in het hotel (ook vriendelijk, maar ook staren en ook afkeurende blikken) misschien zijn Spanjaarden meer familiemensen, worden mensen met DS hier nog meer 'weggestopt' in de samenleving waardoor Merlin als sociaal ontwikkelde dame extra bijzonder voor ze is, ik weet het niet.
Over het algemeen zijn mensen hier temperamentvoller en ja, ik krijg hier ook vaker dan in Nederland complimenten toegespeeld, maar wel op een respectvolle manier. Respect voor elkaar, misschien is dat wel wat hier hoger in het vaandel staat. Misschien maakt dat wel dat ik hier nog niemand heb gegroet zonder een warme, royale of uitgebreide groet terug te krijgen.
Ik hou ervan. Noem mij naïef of een wereldverbeteraar, ik geloof nog altijd dat als we allemaal kleine dingen als elkaar groeten, bedanken, iets voor iemand oppakken wat valt en een stukje vriendelijkheid en positiviteit zouden toepassen, de wereld er een stukje prettiger uit zag.
Heel fijn om te merken dat je dat hier ook terug krijgt. Ik merk bij Merlin dat het elkaar versterkt. Doordat de mensen zo warm op haar reageren is zij nog vrolijker en strooit ze nog meer met complimenten en groeten. Dit is dat effect waar ik het net over had, de wereld een stukje prettiger.
Goed, in het restaurant hier van het hotel is een medewerker van het buffet (oudere man, ik schat tussen de 60&65) die Merlin altijd even opzoekt. Even vragen (in het Spaans) of het lekker is en Merlin antwoordt (in het Nederlands) het is héérlijk! Hoezo, we spreken allemaal dezelfde taal, nog zo'n mooie symboliek waar ik hierbij aan moet denken..
Vanavond zat Merlin al met haar gevulde bordje aan tafel, ik wilde graag een stukje zalm dus ging in de rij voor het life cooking gedeelte staan. De oudere man gebaarde me bij hem te komen, in half Engels half Spaans probeerde hij wat te zeggen maar ik kon er niet veel meer van verstaan dan amor en guapa. Ik wist echter zeker dat dit geen liefdesverklaring was, hij keek heel serieus en hij leek ontroerd. Hij gebaarde me te blijven staan en kwam met een collega van de bediening terug die redelijk goed Engels spreekt en als tolk fungeerde. Hij vroeg of Merlin familie was. Ja we zijn zussen. Is zij veel jonger? Mijn zus is 30, ik 33. Ik zie tranen in zijn ogen en begrijp niet helemaal wat hem raakt aan dat antwoord maar hij praat rap Spaans tegen zijn collega. Zijn collega, een vrouw, kijkt me aan en vertelt met onvaste stem, ik hoor dat ook zij geraakt is, dat hij een zus heeft met Down Syndroom die ook 3 jaar jonger is. Ik zeg goh wat mooi en wat toevallig. Rap Spaans volgt, mijn arm wordt vastgepakt door de man en ik zie een traan over zijn wang rollen. De vertaling luidt: 'mijn zus is 10 jaar geleden overleden, ze was 3 jaar jonger dan mij. Ze betekende heel veel voor me, we hadden een speciale band. Ik zie dat bij jullie terug. Jij hebt geluk met zo'n mooie zus. Maar je zus, die heeft de liefste zus van de wereld' sja dan rollen de tranen ook wel over mijn wangen. Ik weet even niet wat te zeggen, als ik de vrouwelijke collega aankijk zie ik dat ik haar mee heb genomen in mijn tranen. We lachen alledrie, ook zonder woorden begrijpen we het moment: staan we hier alledrie met tranen in een hoek van de eetzaal. Ik zeg de oudere man dat ik zeker weet dat zijn zus ook de allerliefste broer had omdat hij nu nog zo liefdevol over haar praat. Hij legt een hand op mn schouder en loopt weg, door de klapdeuren van de keuken
Zijn collega zegt iets in het half Spaans half Engels, teveel emoties en you are special person komt het ongeveer op neer.
Ze geeft me een knuffel en excuseert zich dat ze verder moet werken. Sta ik dan.. Even diep ademhalen, wangen drogen en terug naar het tafeltje waar die allerliefste zus zit waar ik de zus van mag zijn.
Koesteren en genieten, zoveel mogelijk en zo lang het kan ❤
Geen opmerkingen:
Een reactie posten