Hersenspinsel afstudeerperiode

Klooster!

Onderstaande is geschreven tijdens mijn afstudeerperiode in 2010. Ik woonde met 4 jongens in een studentenhuis, wat heb ik daar een gave tijd gehad. Een meidenhuis zou niets voor mij zijn geweest: gekat om shampoo of mascara, nee dank je. Die rommel en viezigheid van de mannen nam ik dan maar voor lief. Avonden lang met avondeten op schoot Friends kijken, de jongens die mijn neurotische en autistische kant testen door als ik thuis kwam van werk de potjes in mijn kamer net even anders neer te zetten (bij wijze van test hoe lang het duurde voordat ik het weer terugzette 'zoals het hoorde' haha) Max die om 03.00uur 's nachts na het stappen springend op mijn bed in zij Musketier-pakkie vertelt dat er leuke chickies waren op het feest, stiekem gevoos met Michel waar Max en Henk niets van wisten.. och och het is wat.
Fantastisch, ik had het nooit willen missen. Blij dat ik toen mijn hart heb gevolgd. Ik was nog net 17 toen ik in Hardenberg op mijzelf ging wonen. Vaak dacht ik, Hardenberg, is dit het nou? Maar ja, ik had een prima huisje en op kamers gaan was enerzijds niet noodzakelijk omdat ik in een half uurtje met de trein in Zwolle was, anderzijds kostte een kamer net zoveel of nog meer dan mijn huisje met tuin en alles voor mijzelf! Daarnaast was ik al 23, 24. Best oud om nog op kamers te gaan. Toch zette ik de stap. Mama's ziek zijn deed mij realiseren hoe belangrijk het is om Nu te leven.

Het was een uitputtingsslag: een verantwoordelijke baan met late en vroege diensten, afstuderen, niets willen missen van alle gezelligheid.. Maar het was het meer dan waard! 

Dit stukje tekst vond ik terug, geschreven in de half jaar afstudeer-verlenging op het HBO:

100% focus..

Wat is dat inmiddels een ver-van-mn-bed-show geworden zeg…

Hoe braaf ik tot ruim een halfjaar geleden altijd m’n dingen deed en discipline had,

hoe ver dat de afgelopen 7,8 maanden te zoeken was..

Wat kan de tijd dan vliegen!

Natuurlijk, dat mijn studie de 1^e 3 maanden na het hartinfarct van mams stil lag

is heel begrijpelijk en was ook een bewuste keus.

Maar toen ik hier in Zwolle kwam wonen dacht ik de boel gewoon weer op te pakken..

Niet dus! De combinatie van 100 andere, veel leukere, dingen dan studie in combinatie met een concentratievermogen van nul komma nul heeft er toe geleid dat die 3 maanden zijn uitgegroeid tot ruim een halfjaar… :O

Had me dat scenario een jaar geleden voorgehouden en ik had je echt voor gek verklaard: ik ben een doorbijter en als ik een doel heb moet het al heel gek lopen wil ik die niet halen.

Toch had ik het niet willen missen, wat een ontdekkingsreis: Lycke die niet meer op zoek is naar een 10 maar al lang tevreden zou zijn met een 6.. Wie had dat ooit gedacht!

Lycke die geen genoeg kan krijgen van kroegen, stappen, feestjes noem het maar op…

Ik moet er zelf hard om lachen, het was geweldig! Wat een excuses had ik elke keer weer voor mezelf bedacht om toch vooral niets te missen van alle gezelligheid.. haha.

Volledig onbevangen en misschien ergens wel een inhaalslag, heerlijk!

Ondanks vele goede voornemens (“vanaf maandag ga ik echt goed bezig”  “ik zeg nu echt vaker nee” enz enz) waren de verleidingen veeeel te groot..

Sja, had ik maar in Hardenberg moeten blijven wonen ;)

Inmiddels raakt het geldpotje leeg en druppelt de discipline daarentegen langzaam weer binnen: heerlijk om na een avondje sporten totaal gesloopt thuis te komen (dat heeft echt wel bijna 2 jaar op een laag pitje gestaan) en nog fijner  dat nu dat stukje Lycke weer boven komt die ik altijd hoop te behouden:

Dingen aanpakken, ergens voor gaan.

Iedereen weet wel dat ik van jongs af aan al graag ontwikkelingswerk wilde doen en daarnaast blader ik soms hele nachten door reismagazines: wat heb je toch veel mooie plekken op de wereld en wat zou het toch gaaf zijn om daar binnen afzienbare tijd wat van te zien..

Ja Lyck, daar is wel geld voor nodig. Dús een baan… Dús dat papiertje….

En aangezien ik die halve voornemens en dat halve werk van mezelf inmiddels wel ken waarschuw ik jullie voor mijn leven als non de komende maanden ;-)

Natuurlijk staan er nog gezellige dingen in mijn agendaatje zoals verjaardag, Tapas eten, lunchen in de stad,  4 dagen Parijs…. Enz.

Dus maak je geen zorgen, een kluizenaarsbestaan zal ik niet leiden.

Maar dan weten jullie dus waar ik uithang!

In ‘t tijdelijke klooster aan de van Ittersumstraat  :-)